Dodenenherdenking 2025

Tachtig jaar geleden was de oorlog voorbij, zeggen wij. 

Voor heel wat mensen een vreugde omdat Nederland was bevrijd.

Voor steeds minder mensen een verdriet dat blijft

omdat zij hun dierbaren zijn nagegaan.

Slachtoffers van de oorlog blijven ook hier gebeiteld op de gedenksteen

Die ons vanavond op 4 mei weer samen brengt: dodenherdenking.

 

Kinderen, gekoesterd in de armen van vader en moeder.

uitgegroeid tot jonge mensen, veel belovend voor de toekomst.

Vonden hun einde door oorlogsgeweld.

Nu rusten ze op eigen bodem.

Of hebben een graf in den vreemde.

 

Gedenken is stil staan bij wat mensen elkaar kunnen aandoen 

Als een mensenleven niet meer telt.

Maar ook stilstaan bij het kostbare geschenk van leven: 

Liefde, vrede en vrijheid voor iedereen. 

 

Het is geen verworven recht, maar een weldaad, 

Die ons overkomt en waar wij misschien te weinig bij stil staan:

Gedenken gaat niet alleen over het verleden, 

Maar laat ons ook nadenken over het heden

Omdat de mens bij oorlog en geweld nog steeds niets heeft geleerd.

 

Een hele weg is nog te gaan voordat wij uitkomen    

bij het mooiste dat in het leven bestaat:

Werken aan vrede, 

helpen waar mensen ons nodig hebben,

ieder het leven gunnen

en vergeving schenken met een nieuw begin 

 

Pelgrims van hoop zijn in de wereld van vandaag.

Dat dragen wij ook mee in het jubeljaar.

Dat kan wanneer wij het oude los laten

En met vertrouwen de toekomst omarmen

In verbondenheid met God.

In Jezus wordt dat heel concreet.

 

Tekst: Pastoor Huub Adema; uitgesproken namens de parochies van de Parochiefederatie Titus Brandsma